Οι άνθρωποι που δε κοιμούνται τις νύχτες

«Είναι εκείνοι που χορταίνουν απ’ τη μοναξιά και
δημιουργούν στο πλήθος..» – από τον Χρήστο Κοτρώτσιο

Στέκουν για την ανατολή, μαζεύουν
τις όποιες σταγόνες ευτυχίας βρουν
σε φύλλα δέντρων και σε κρύα κάγκελα,
συνοδευτικό στο άτσαλο μασούλημα της νύχτας.

Κολυμπούν στο ποτάμι των μικρών θανάτων,
ανυπόμονα καρτερούν τους επόμενους
προσδοκώντας όμορφες γέννες.

Δεν διεκδικούν θέρμανση σε νεκροταφεία,

ξεδιάντροποι ηδονοβλεψίες θωπεύουν τις ανάσες,
τσακισμένοι πίνακες στη σκοτεινή γωνιά.

Είναι εκείνοι που χορταίνουν απ’ τη μοναξιά και

δημιουργούν στο πλήθος, εκείνοι που χορεύουν σε
τετράγωνο μικρό κι αγνοούν το μαέστρο, που
τρέχουν χιλιόμετρα για το ρυθμό.
Γεμάτοι μπαλώματα και πόνους που

ήλπιζαν να γίνουν αίμα.

Είναι οι άνθρωποι που δεν κοιμούνται τις νύχτες.

Ο Χρηστος Κοτρώτσιος γεννήθηκε το 1980 στη Χαλκίδα. Έζησε σε διάφορες πόλεις λόγω των συχνών μετακομίσεων της οικογένειας. Από μικρός μάζευε ιστορίες από κάθε άνθρωπο και τόπο που γνώριζε και τις εξιστορούσε στους επόμενους «σταθμούς».
Λατρεύει τη μουσική και τη «μπλε ώρα».
Έχει εκδώσει 4 ποιητικές συλλογές: «Ι», «ΙΙ», «Ορίζοντας», «Κρυψώνα»