«..τα λόγια βούλιαξαν στη θάλασσα
η σιωπή πνίγηκε στη στεριά
βασίλεψαν τα κόκκινά σου
χείλη..» – από τον Ιωάννη Ν. Κυριαζή

Απέναντί μου πάλι το πρόσωπό σου
ερωτηματικό όπως καθετί ερωτικό
το πρόσωπό σου στο νεύμα ενός «τι»
τι ν’ απαντήσω

στ’ αμίλητα όλα τ’ αφίλητα κρυμμένα

τα λόγια βούλιαξαν στη θάλασσα
η σιωπή πνίγηκε στη στεριά
βασίλεψαν τα κόκκινά σου
χείλη
έμεινε ο ουρανός ακοίταχτος
να κοιτά
τι

μόνο το «τι» ταξιδεύει
σπώντας σαν παγοθραυστικό
αυτήν την κάτασπρη σελίδα
ανοίγοντας δρόμο
για ένα μονοσύλλαβο ποίημα.