Πάντα αγόραζα λάμπες οικονομίας. Αυτές με το λευκό φως. Ώσπου ένα βράδυ έχοντας πάρει διαφορετική, άναψα το φως στο δωμάτιό μου. Ίδιο φωτιστικό για χρόνια. Ροζ με σχέδια τριαντάφυλλου. Λάμπα άλλη όμως τώρα. Τα μάτια μου ξάφνου έλαμψαν και άρχισαν να ταξιδεύουν στα μεγάλα τριαντάφυλλα που είχαν «ζωγραφιστεί» στους τέσσερις τοίχους.
Η κίνηση του γυρίσματος του διακόπτη ήταν πάντα τυπική, αδιάφορη. Με το κίτρινο πλέον όμως φως της λάμπας δημιουργούνταν σχέδια, ο χώρος μετατρεπόταν κάθε φορά σε κάτι μαγικό κι εσύ ταξίδευες. Έτρεξα στα μαγαζιά να βρω τα πιο πρωτότυπα σχέδια φωτιστικών για να τα δω να ζωντανεύουν στους τοίχους μου και να γίνονται τρισδιάστατα. Μου τράβηξε την προσοχή ένα μαύρο με κυκλικά σχέδια σαν μικροί λαβύρινθοι.
Όλο ενθουσιασμό έφτασα σπίτι, έβγαλα το παλιό φωτιστικό και τοποθέτησα το καινούριο. Γύρισα τον διακόπτη και χάθηκα στους τρισδιάστατους λαβύρινθους που αγκάλιασαν το δωμάτιό μου. Ήθελα να καταφέρω να βρω την έξοδο! Άγγιξα το ταβάνι και τριγύρναγα για χρόνια στον λαβύρινθο. Ουρανό δεν άγγιξα. Κλεισμένη στο δωμάτιό μου δεν μπορούσα.
Αλλά ακόμη και να έβρισκα τη δύναμη να το γκρεμίσω, δε θα έβρισκα την έξοδο από τον λαβύρινθο. Αδιέξοδο. Χωρίς έξοδα όμως. Χωρίς; Ίσως και όχι. Έχεις ξοδέψει τον χρόνο σου κι έχεις ξοδέψει και τα συναισθήματά σου. Τα δύο πολυτιμότερα πράγματα στον κόσμο. Στον κόσμο σου…
Τον κόσμο όμως του λαβύρινθου δεν τον ήθελες πια! Περίμενες πώς και πώς να μπει κάποιος στο δωμάτιό σου και να κλείσει τον διακόπτη. Να σβήσει το φως και μαζί μ’ αυτό και τα σχέδια στους τοίχους. Θα εξαφανίζονταν και θα γλίτωνες. Θα έπεφτες στο πάτωμα και θα ξυπνούσες! Ίσως τελικά να βρίσκεται στο πάτωμα η έξοδος που ψάχνεις. Όταν προσγειώνεσαι, αντιλαμβάνεσαι καλύτερα και πιο σωστά κάποια πράγματα. Μήπως όμως φοβάσαι να πέσεις;
Όχι! Δε φοβάσαι πια. Και δεν έχεις ανάγκη να περιμένεις κανέναν να σου γυρίσει τον διακόπτη.
Φύσηξες δυνατά και έσβησες εσύ το φως. Το τράνταγμα στο πάτωμα από το πέσιμό σου, τράνταξε όλο σου το είναι! Ξεκρέμασες το μαύρο φωτιστικό και τοποθέτησες ένα με χαρούμενα χρώματα και σχέδια. Άναψες το φως κι άρχισες να χαζεύεις τα πολύχρωμα αστέρια που σχηματίστηκαν στους τέσσερις τοίχους σου. Φωτιστικό με αστέρια είχες επιλέξει, λοιπόν, αυτή τη φορά. Δική σου επιλογή είναι τα πάντα στη ζωή. Καμία μοίρα και κανένα αδιέξοδο. Και καμία λάμπα οικονομίας…
Δεν κάνεις πλέον οικονομία. Έχεις να δώσεις ακόμη πολλά και θα δώσεις! Αρκεί να κάνεις τη σωστή επιλογή. Γύρνα τον διακόπτη. Η ζωή ανάβει ξανά. Μην ξεχνάς όμως να χαζεύεις πού και πού και τα αληθινά αστέρια. Έξω από το δωμάτιό σου. Και να αγγίζεις και λίγο ουρανό. Άπλωσε τα χέρια σου. Φτάνεις! Αρκεί να το πιστέψεις. Να σε πιστέψεις. Και να σε στέψεις βασιλιά της ζωής σου…
APODYOPTES 