«…Ή στρέφεις τα νώτα σου στην έρημο
και μένεις στη δική σου πολιτεία…».
– από την Ευαγγελία Αγγελούση

ένα καρβέλι πίστη κι ένα αντικλείδι της καρδιάς
την περπατάς την έρημο.

Μ’ αυτή τη σκευή δε φλέγονται τα πόδια σου.
Κι αν η Κλωθώ σου δεν αποκοιμήθηκε
ίσως συναντήσεις και καμιά όαση ψυχής.

Αποφάσισε.
Ή στρέφεις τα νώτα σου στην έρημο
και μένεις στη δική σου πολιτεία
ή την περπατάς για νά βρεις άλλες.

Πιο έμμορφες;
Πιο άμορφες;
Δε θα το ξέρεις από πριν.
Αυτή είναι η έρημος.
Απόφυγέ την.
Ή περπάτησέ την.
Μη στέκεσαι μόνο και την κοιτάς.

Απλώνεται…