«Άκουγες τον βίαιο ήχο του πλυντηρίου
Δεν είναι ό,τι πιο εύκολο να καθαρίζεις την ψυχή σου…»
– γράφει η Μαρία Ιατρίδη

Έβαλα πλυντήριο την ψυχή μου
Στους 90 βαθμούς

Και με στροφές

Με πολλές στροφές

Πόσες φορές έχεις στρίψει στη ζωή σου;

Και πόσες άλλες την τελευταία στιγμή
δεν πήρες τη στροφή που έπρεπε;

Η ψυχή σου είχε βρωμίσει τόσο
από τη μαυρίλα του κόσμου
και είχες ανάγκη να την πλύνεις

Άκουγες τον βίαιο ήχο του πλυντηρίου
Δεν είναι ό,τι πιο εύκολο να καθαρίζεις την ψυχή σου

Και κάπου κάπου άκουγες και ήχους δικούς της

Σου μίλαγε

Σου έκανε παράπονα που την είχες παραμελήσει

Και τώρα εκεί μέσα στον κάδο ζαλιζόταν κι είχε τσουρουφλιστεί
Θέλει μεγάλες θυσίες η καθαρή ψυχή
Είσαι έτοιμος να τις κάνεις;

Για απορρυπαντικό βάλε πολλή αγάπη
Να καθαρίσει όλους τους ρύπους αυτού του βρώμικου κόσμου

Και για μαλακτικό βάλε πολλή ελπίδα
Να μαλακώσει την ψυχή σου
Να σταματήσει να φοβάται τα όνειρα

Το πρόγραμμα του πλυντηρίου τελείωσε
Τα φωτάκια έσβησαν
Ο δρόμος σου όμως ήταν πιο φωτισμένος από ποτέ
Και η ψυχή σου πιο καθαρή από ποτέ

Δεν τη λερώνεις πια
Γιατί την αγαπάς πολύ
Γιατί ελπίζεις πολύ

Όλα. Πολύ
Αυτό θες
Αυτό απαιτείς
Αυτό κερδίζεις

Ψυχή μου, πάμε!