«Τα επιρρήματα
ταράσσουν την ακινησία
(ψυχής και σώματος)
και απομένουν
δίχως παρηχήσεις και κλίσεις…»
– γράφει ο Χριστόφορος Τριάντης

ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ (1)

Ποτέ : επίρρημα αρνήσεων

σε πρόστυχα αγγελτήρια,

προμετωπίδα στα τετράγωνα της λογικής.

Λέξη σε στοίχιση με τον

χρόνο,

φυλακή ιδεογραμμάτων,

λαβύρινθος στους διαδρόμους,

όπου αναγράφονται

κι άλλα επιρρήματα.

Μπροστά : το τέλος.

Πίσω : τα πλέγματα των στοχασμών

(γεννήματα ψευτιάς)

τυλίγουν τους παρεπιδημούντες

στις αόρατες

πολιτείες.

---

ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ (2)

Παύσεις ανάμεσα

σε ανάσες

και σχέδια (κάθε λογής).

Συντελούνται πλησίον των επιρρημάτων,

σήμερα : επιβιώνεις,

αύριο : έχει ο θεός,

κάτω : οι ώρες, ακόλουθοι καιρικών συνθηκών,

πάνω : ευχολόγια, μες στον φθόνο.

Τα επιρρήματα

ταράσσουν την ακινησία

(ψυχής και σώματος)

και απομένουν

δίχως παρηχήσεις και κλίσεις.