«…από ηφαίστειο που σκάει
και χύνεται ποτάμι…»
– γράφει ο Γρηγόρης Σακαλής

Σ΄ένα κρύο δωμάτιο
η έμπνευση υποχωρεί
μα δεν χάνεται
άμα έχεις στο αίμα σου
τη γραφή
γράφεις και στο Βόρειο Πόλο
οι λέξεις χορεύουν στο μυαλό
ψάχνουν να βγουν στο χαρτί
να πάρουν υπόσταση
σαν τη λίμπιντο
που όσο και να την πιέζεις
αυτή υπάρχει και κλωτσάει
ψάχνει να βρει διέξοδο
σαν τη λάβα
από ηφαίστειο που σκάει
και χύνεται ποτάμι
ρέει άφθονη
σκεπάζει τη γη τριγύρω
έτσι και η γραφή
είναι πανίσχυρη
τροφή του μυαλού
και της ψυχής
νέκταρ που σε ξεδιψάει.