Θα είχε κλείσει, λέει, ο ουρανός
Θα βρίσκαμε μία κρυφή γωνιά
Και κάθε που άστραφτε
Θα φώτιζε το πρόσωπό σου
Θα σου ‘ριχνα κρυφές ματιές
Μην ξεχαστώ και καταλάβεις
Πόσο λαχτάρησα
Να έρθει τυχαία
Το προμελετημένο