
«Τα λουλούδια»
Σηκώσαμε το στρώμα , το προσγειώσαμε πάνω στα κεφάλια μας και ξεκινήσαμε. Μπρος ο Μιχάλης, πίσω εγώ. – γράφει ο Γιάννης Τζαβέλλας Συνεχίστε την ανάγνωση «Τα λουλούδια»
Σηκώσαμε το στρώμα , το προσγειώσαμε πάνω στα κεφάλια μας και ξεκινήσαμε. Μπρος ο Μιχάλης, πίσω εγώ. – γράφει ο Γιάννης Τζαβέλλας Συνεχίστε την ανάγνωση «Τα λουλούδια»
Κανονικός άνθρωπος. Απίστευτο! Δεν είχε κλείσει μήνα. Για την ακρίβεια ήμουν μόνο 22 ημερών μπαμπάς. -γράφει ο Γιάννης Τζαβέλλας Συνεχίστε την ανάγνωση «Το μωρό»
Τα λευκά σεντόνια που ήταν απλωμένα σε εκείνη την ταράτσα, ήταν αυτά που δημιουργούσαν τον δροσερό ίσκιο. -γράφει ο Γιάννης Τζαβέλλας Συνεχίστε την ανάγνωση «Marylin Monroe»
Όμως το νεοκλασικό έμεινε κενό. Ξενοίκιαστο. Ο κοντούλης that’s right, άρχισε να ανησυχεί. Πλήρωνε φόρους. Έχασε τον ύπνο του. Έπρεπε πάση θυσία να το νοικιάσει. – γράφει ο Γιάννης Τζαβέλλας Στην οδό Πριγκιποννήσων 13 υπάρχει ένα διώροφο νεοκλασικό. Το κάτω … Συνεχίστε την ανάγνωση «That’s right»
Ήταν όνειρο και ο πατήρ Αντώνιος το κατάλαβε γρήγορα. Το έχει δει κι άλλες φορές. Ποτέ όμως τόσο ζωντανά, τόσο κοντά. Ανοίγει τα μάτια και κοιτάει γύρω του. Από τα πυκνά γκρίζα του γενιά κυλάνε σταγόνες ιδρώτα. -γράφει ο Γιάννης Τζαβέλλας Συνεχίστε την ανάγνωση «Το πέταγμα του πουλιού»
Η κουρτίνα της μπαλκονόπορτας του δωματίου ήταν μαζεμένη στην άκρη και μπορούσες να διακρίνεις απέναντι στην μονοκατοικία τον κύριο Ανδρέα τον συνταξιούχο με την γυναίκα του και κάποιους φίλους να παίζουν χαρτιά. -γράφει ο Γιάννης Τζαβέλλας Συνεχίστε την ανάγνωση «Η απόφαση»
Ακριβώς απ’ έξω υπήρχε ένα ξύλινο παγκάκι. Εκεί πήγαινα με τη Μαρία και αγναντεύαμε τον κόλπο του Πατραϊκού και τις αναρίθμητες πολυκατοικίες και γειτονιές της Πάτρας. -γράφει ο Γιάννης Τζαβέλλας Συνεχίστε την ανάγνωση Η οδοντόκρεμα
Έχει ήδη βραδιάσει και ο Αχιλλέας βρίσκεται ακόμη στο προσωπικό του γραφείο στον 89ο όροφο, στον τελευταίο όροφο του επιβλητικού Empire State Building. – γράφει ο Γιάννης Τζαβέλλας Συνεχίστε την ανάγνωση «Εκατό χρόνια μοναξιά»
Πήγε στο ψυγείο και πήρε ένα μπουκάλι κρασί και δύο ποτήρια. Πήρε μια καρέκλα και κάθισε δίπλα της. -γράφει ο Γιάννης Τζαβέλλας Συνεχίστε την ανάγνωση Η ρόδα
«Ο ήχος του ρολογιού αντανακλούσε σε όλο το μαγαζί. Τα τραπεζάκια άδεια και διατεταγμένα με τη σειρά σε όλη την έκταση της αίθουσας. Λευκά και μαύρα» -γράφει ο Γιάννης Τζαβέλλας. Συνεχίστε την ανάγνωση «Το ροζ αλογάκι»
«Δύο λευκά αδύνατα και πλαδαρά πόδια ξεπρόβαλαν τότε διστακτικά από τα ζεστά σκεπάσματα και βυθίστηκαν στις δύο μάλλινες παντόφλες που υπήρχαν στο κάτω μέρος του κρεβατιού..»
– γράφει ο Γιάννης Τζαβέλλας Συνεχίστε την ανάγνωση «Στα μάτια»
Η γυμνή λάμπα πυρακτώσεως άναψε. Ένας μεγάλος αριθμός από ετερόκλητα αντικείμενα εμφανίστηκε στο οπτικό μου πεδίο- συνωστισμένα και σκονισμένα το ένα δίπλα στο άλλο. – γράφει ο Γιάννης Τζαβέλλας Συνεχίστε την ανάγνωση «Επίσκεψη στο παλιό κατώι»
«Είναι τόσο σκυφτός και απορροφημένος στην γεμάτη λευκή σελίδα με το όνομα της…» – γράφει ο Γιάννης Τζαβέλλας Συνεχίστε την ανάγνωση «Η παρεξήγηση»
Στο μυαλό του έρχονταν οι ατελείωτες συζητήσεις με τη γυναίκα του και το οικονομικό τέλμα που με τον καιρό είχαν βρεθεί. – γράφει ο Γιάννης Τζαβέλλας Συνεχίστε την ανάγνωση Shine on you crazy diamond
«Το πρώτο που σκέφτηκα ήταν ότι η πολυθρόνα φαινόταν μία χαρά- σαν καινούργια- και ότι θα ήταν κρίμα να την αφήσω να την φάει η βροχή.» – γράφει ο Γιάννης Τζαβέλλας Συνεχίστε την ανάγνωση «Η πολυθρόνα»