«Το φαντασματάκι με τις κοντές πυτζάμες»

«Κουνιόταν μπρος πίσω ανεμίζοντας τη ρόμπα του. Η καρδιά του άρχισε να αλαφρώνει. Μακάριο το κούνημα σκέφτηκε. Σαν τις μάνες που βλέπει όταν λικνίζουν τα παιδιά τους…»
– γράφει η Μαρίζα Τσαμίδα Συνεχίστε την ανάγνωση «Το φαντασματάκι με τις κοντές πυτζάμες»

Το είδωλο στον καθρέφτη

«Ξέρω από πού προέρχομαι. Άλλωστε η οικογένεια δεν είναι κάτι που αγαπάς περισσότερο από το είδωλό σου στον καθρέφτη;»
-γράφει η Βασιλική Δραγούνη Συνεχίστε την ανάγνωση Το είδωλο στον καθρέφτη

Πηλέας και Θέτιδα : ο μύθος – σύμβολο της αληθινής αγάπης

«Η γυναίκα αυτή συνέχεια θα μεταμορφώνεται. Μη φοβηθείς και μη λύσεις ποτέ τα χέρια σου»
– γράφει η Μαρία Λυδία Κυριακίδου Συνεχίστε την ανάγνωση Πηλέας και Θέτιδα : ο μύθος – σύμβολο της αληθινής αγάπης

Μαλλιά από Νύχτα

Τα μάτια της μόλις έβλεπαν ανάμεσα απ τις γκριζόμαυρες τρίχες, που έπεφταν μπροστά της. -γράφει ο Θανάσης Κριτσινιώτης Συνεχίστε την ανάγνωση Μαλλιά από Νύχτα

«Ο ΛΑΪΜΠΝΙΤΣ ΣΤΟ ΛΟΥΤΡΟ ΜΕ ΤΙΣ ΜΟΝΑΔΕΣ ΤΟΥ»

«Την είχε κιόλας χαϊδέψει με τα ιδιόμορφα μάτια του…»
– γράφει ο Θανάσης Κριτσινιώτης Συνεχίστε την ανάγνωση «Ο ΛΑΪΜΠΝΙΤΣ ΣΤΟ ΛΟΥΤΡΟ ΜΕ ΤΙΣ ΜΟΝΑΔΕΣ ΤΟΥ»

«Το πνεύμα των Χριστουγέννων»

«Λείπουν ακόμη και πολλά θλιμμένα πρόσωπα που έβλεπα καθημερινά και η αλήθεια είναι ότι μου ήταν αδιάφορα όσο ήταν εδώ…»
– γράφει ο Γιώργος Αλεξάνδρου Συνεχίστε την ανάγνωση «Το πνεύμα των Χριστουγέννων»

«Λείπεις»

«Τι παίρνεις αυτό το βλέμμα; Έπρεπε να μάθω να μου λέω τρυφερά ψέματα, αφού κανένας δεν εμφανιζόταν να παίξει αυτόν τον ρόλο…»
-γράφει η Μαρία Λυδία Κυριακίδου Συνεχίστε την ανάγνωση «Λείπεις»

«Η καταδίωξη»

«Τα λόγια της κοπέλας διέκοψε η λάμψη μιας αστραπής. Ακολούθησε μια τρομερή βροντή και κουκούλωσε το επιφώνημα που του ξέφυγε από το στόμα»
– γράφει η Αφροδίτη Φραγκιαδουλάκη Συνεχίστε την ανάγνωση «Η καταδίωξη»

«Σκέψεις μετά τη δουλειά»

«Έπιασα το τηλεκοντρόλ να ανοίξω την τηλεόραση, αλλά σκέφτηκα ότι δεν υπάρχει λόγος να το κάνω. Πήρα ένα βιβλίο. Είναι καλύτερη συντροφιά από ένα σκεύος»
-γράφει ο Γιώργος Αλεξάνδρου Συνεχίστε την ανάγνωση «Σκέψεις μετά τη δουλειά»

«Η εξομολόγηση»

«Τι στο διάολο έπαθα ξαφνικά; Την έχω δει στις χειρότερες μέρες της, την έχω δει να είναι μαύρο χαλί, όπως τότε που έβγαλε τους δύο φρονιμίτες και ήταν παραμορφωμένη…»
-γράφει ο Γιώργος Αλεξάνδρου Συνεχίστε την ανάγνωση «Η εξομολόγηση»

«Kenopsia»

Τίποτε πίσω, τίποτε μπροστά, πάντα ετοιμοπόλεμος. Παρελθόν μηδέν, μέλλον άδηλο. Ένα αυτοκίνητο, που κουβαλάει εσένα και όλο το βιός σου. -γράφει ο Γιώργος Σκαρβέλης. Συνεχίστε την ανάγνωση «Kenopsia»

«Μια μυτιά από ήλιο»

Μπροστά μου μια γυναίκα γύρω στα 40, ίσως είναι μικρότερη αλλά η ταλαιπωρία είναι έκδηλη σ’ όλο το πρόσωπο της και κρύβει την πραγματική ηλικία. -γράφει ο Παναγιώτης Σταυρόπουλος Συνεχίστε την ανάγνωση «Μια μυτιά από ήλιο»

«Αναθεματισμένη κλεψύδρα»

«Κάποια Δευτέρα ένας συνάδελφος μου ‘’φόρεσε’’ κατά λάθος διάθεση Παρασκευής, μου είπε καλημέρα με φωνή Παρασκευής, γελούσε αδιάκοπα σαν να ήταν αυτή η ευλογημένη μέρα…»  – από τον Παναγιώτη Σταυρόπουλο Συνεχίστε την ανάγνωση «Αναθεματισμένη κλεψύδρα»

«Είναι να μη πιστεύεις στα θαύματα;»

«Θα κάνω ό,τι μπορώ κι ό,τι ξέρω. Δεν πρόκειται να αφεθώ. Δεν θ᾽ ακούσω τους ειδικούς. Για τη δική μου ζωή, για το δικό μου σώμα κανείς δεν ξέρει καλύτερα από μένα.» – από την Αγγελική Πλουμά Συνεχίστε την ανάγνωση «Είναι να μη πιστεύεις στα θαύματα;»

«Η πορεία προς τον Γολγοθά»

«Το σαλόνι ήταν γεμάτο ξύλινες αντίκες και πίνακες ζωγραφικής. Ένας από αυτούς ήταν τόσο μεγάλος που έπιανε τον μισό από τον ένα τοίχο του.»  – από την Ερμιόνη Κοσκινά Συνεχίστε την ανάγνωση «Η πορεία προς τον Γολγοθά»

«Σκιές – παραισθήσεις»

«Η εικόνα της κυριαρχούσε στη μνήμη και το βλέμα της, άδειο και κενό δεν έλεγε να βγει από τη σκέψη μου.» – της Ρένιας Παπαματθαίου Συνεχίστε την ανάγνωση «Σκιές – παραισθήσεις»

«Αυτή η νύχτα μένει.»

«Κάθεται στο πλατύσκαλο της σχετικά παλιάς πολυκατοικίας και ξεκινά γι’ άλλη μια φορά αυτό που μισεί, τις σκέψεις..» – του Παναγιώτη Σταυρόπουλου Συνεχίστε την ανάγνωση «Αυτή η νύχτα μένει.»

«Πρωτοχρονιά»

«Απ’ το φθινόπωρο κατεβάζω ιδέες για το που θα μπορούσαν να με βρουν τα πρώτα λεπτά του καινούργιου χρόνου. Ήθελα κάτι ξεχωριστό που θα μείνει χαραγμένο για πάντα στην μνήμη μου.» – Γράφει ο Παναγιώτης Σταυρόπουλος
Συνεχίστε την ανάγνωση «Πρωτοχρονιά»

«Σχεδόν καλά»

«Τον κοίταξε λεπτομερώς. Πώς είναι δυνατόν όλα να έχουν αλλάξει κι όμως όλα να μένουν τόσο ίδια; Οι ρυτίδες, οι κινήσεις με μια δόση αμηχανίας, η υπεροχή της θέσης. Κι η αγάπη ίδια έμεινε.» – από την Αρετή Καμπίτση Συνεχίστε την ανάγνωση «Σχεδόν καλά»

«Κουβέντες στην τύχη»

«Μπροστά μας ένα σταχτοδοχείο και το μπουκάλι με το τσίπουρο Σηκώναμε τα ποτήρια και πίναμε μαζί. Άλλοτε σαλπάραμε στη σιωπή..» – από τη Ρένια Παπαματθαίου Συνεχίστε την ανάγνωση «Κουβέντες στην τύχη»

Μια νύχτα στη σταδίου»

«Έχει μεγάλη υγρασία. Και κάπου εκεί ανάμεσα στιγμιαία ένας άνεμος ράθυμος , άφησε τα ίχνη του στους ώμους..» – από τη Ρένια Παπαματθαίου Συνεχίστε την ανάγνωση Μια νύχτα στη σταδίου»

«Δεύτερη ευκαιρία»

«Επέστρεψε στο τώρα, στη δουλειά, προσπαθώντας να χαμογελά. Του χαμογέλασε κι εκείνη: το βλέμμα του κόλλησε στα μάτια της.»- γράφει ο Ευθύμης Καλομοίρης Συνεχίστε την ανάγνωση «Δεύτερη ευκαιρία»

«Απόδραση»

«Σηκώθηκε αέρας δυνατός, θαλασσινός· φούσκωσε τη θάλασσα κι ανακάτεψε την αντάρα μου μαζί με τη δική της.» – από τη Ρένια Παπαματθαίου Συνεχίστε την ανάγνωση «Απόδραση»

«Ονειρεμένο ταξίδι»

«Δυο βραδιές πριν φύγει αρρώστησε και χρειαστεί να μπει επειγόντως στο νοσοκομείο για μια επέμβαση.» – γράφει ο Ευθύμης Καλομοίρης Συνεχίστε την ανάγνωση «Ονειρεμένο ταξίδι»

«Ο χορός»

«Έβαλε να παίξει ένα γλυκόπικρο μπλουζ. Τη σήκωσε με δυσκολία και την τράβηξε σαν πορσελάνη στην αγκαλιά του.» – από την Ευαγγελία Αγγελούση Συνεχίστε την ανάγνωση «Ο χορός»

«Ασημένιοι κόμποι»

«Το έβγαλα με προσοχή από το κουτί. Μέτρησα τις χάντρες. Δέκα οκτώ. Όσα τα χρόνια του πικρόγλυκου γάμου.» – από την Ρένια Παπαματθαίου Συνεχίστε την ανάγνωση «Ασημένιοι κόμποι»

«Τα ψώνια»

«Η νεαρή μάζεψε βιαστικά το γάλα , έσφιξε τη γιαγιά από τον αγκώνα και σχεδόν την έσυρε πίσω στο πεζοδρόμιο..» – από την Ευαγγελία Αγγελούση Συνεχίστε την ανάγνωση «Τα ψώνια»

«Το θαύμα»

«Οι μαθητές του κοιτάζονταν ντροπιασμένοι. Δεν ήξεραν τι να πουν. Ο δάσκαλός τους σίγουρα θα είχε μια απάντηση για όλα αυτά, αλλά δεν ήταν πια ανάμεσά τους να την δώσει.» – γράφει ο Χαρίτων Χαριτωνίδης Συνεχίστε την ανάγνωση «Το θαύμα»

«Στο παγκάκι μου»

«Σήμερα,αρνήθηκα να πάω στη δουλειά. Σκέφτηκα πως υπήρχε ένας αρκετά προκλητικός ανοιξιάτικος ήλιος,ώστε να μη του απαντήσω αναλόγως.»
– από τη Μαρία Λυδία Κυριακίδου Συνεχίστε την ανάγνωση «Στο παγκάκι μου»